Over een kleine week verhuizen mijn grote spullen naar mijn nieuwe woning. Mijn bed en bank krijgen een nieuwe plek, mijn eetkamertafel en iMac krijgen een ander uitzicht, mijn nieuwe huis moet een thuis gaan worden. Ik vind het allemaal maar wat. Ik vind het spannend, ik vind het véél, maar ik vind het ook wel gaaf. Een nieuw begin. Meer ruimte voor mezelf, meer ruimte voor mijn nieuwe relatie (wat ook wel prettig is in een situatie waarin nog een huis deelt met je ex-vriend), nieuwe patronen en nieuwe structuren.
Ondanks dat ik het allemaal best (heel) spannend vind, voel ik ook heel veel dankbaarheid. Ik voel soms bijna letterlijk dat ik wind mee heb, dat sommige dingen echt heel lekker gaan. En niet geheel onbelangrijk; dat er zoveel meer rust is. Waar begin van het jaar flink pittig was (echt GTST, als je nog een verhaallijn zoekt.. kom in de DM’s), is het nu letterlijk en figuurlijk lente. De zon schijnt voor mijn gevoel soms net even extra hard voor mij.
