Soms voel ik me echt een verwend meisje als ik weer een auto van een importeur mee mag nemen. Dat ik mijn poezelige billen in een gloednieuwe Tesla Model 3 mag zitten of de Kia E-Niro aan de tand mag voelen. Deze beide bolides heb ik gereden voor de site en ik had jullie nog het een en ander beloofd hierover, dus bij dezen. Twee meningen over twee vriendjes-voor-een-week, maar dan met verlengsnoer.
Over een kleine week verhuizen mijn grote spullen naar mijn nieuwe woning. Mijn bed en bank krijgen een nieuwe plek, mijn eetkamertafel en iMac krijgen een ander uitzicht, mijn nieuwe huis moet een thuis gaan worden. Ik vind het allemaal maar wat. Ik vind het spannend, ik vind het véél, maar ik vind het ook wel gaaf. Een nieuw begin. Meer ruimte voor mezelf, meer ruimte voor mijn nieuwe relatie (wat ook wel prettig is in een situatie waarin nog een huis deelt met je ex-vriend), nieuwe patronen en nieuwe structuren.
Ondanks dat ik het allemaal best (heel) spannend vind, voel ik ook heel veel dankbaarheid. Ik voel soms bijna letterlijk dat ik wind mee heb, dat sommige dingen echt heel lekker gaan. En niet geheel onbelangrijk; dat er zoveel meer rust is. Waar begin van het jaar flink pittig was (echt GTST, als je nog een verhaallijn zoekt.. kom in de DM’s), is het nu letterlijk en figuurlijk lente. De zon schijnt voor mijn gevoel soms net even extra hard voor mij.
Hee, hallo, het is 18 april en dat betekent dat ik jarig ben. Vandaag ben ik 28 geworden. Closer to thirty it is.
Als klein meisje was ik al verzot op jarig zijn. Het op mogen blijven tot 00:00 en dan helemaal bedolven worden onder verjaardagswensen, in de ochtend vol zenuwen naar beneden lopen om in de woonkamer jaren achter elkaar een fiets (goed verstopt onder een laken) te spotten – of een ander cadeau naar wens- om vervolgens mijn dag in te luiden met een ontbijt bestaande uit taart van de Hema. Blijkbaar verslond ik veel fietsen, want in mijn geheugen kreeg ik keer op keer een tweewieler.
Deze foto heeft niks met mijn verjaardag te maken. lol.
